Kernwaarden van Hospice IJsselThuis

De kernwaarden binnen IJsselThuis zijn: Liefde, kennis en kunde.

Liefde

Liefde betekent: diepe acceptatie van en genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding aan een ander of eventueel zichzelf. Liefde voor de medemens staat centraal binnen IJsselThuis. Belangeloos en genereus zetten we ons in voor bewoners en cliënten in hun laatste levensfase. We kijken om naar onze bewoners en cliënten en we voelen ons medeverantwoordelijk voor hun welzijn, ongeacht hun afkomst of religie.

We houden rekening met hun keuzes en we respecteren deze, ook wanneer deze anders zijn dan de onze. We hebben respect voor hun autonomie en het behoud van de eigen regie. Respect voor deze autonomie geeft onze bewoners de ruimte om innerlijke rust te vinden, om te durven en kunnen zijn wie zij zijn. En vooral: om uiteindelijk te sterven op de manier zoals de bewoner wenst en die passend is bij haar/zijn leven.

Kennis

Binnen IJsselThuis is er kennis van zaken: verstand van zaken om zorg te dragen voor de kwaliteit van leven en om het sterven zo veel mogelijk te ondersteunen. Het gaat uitsluitend om de bewoner in het hospice of de cliënt thuis en diens welbevinden en niet om de vrijwilliger, de verpleegkundige of de coördinator.

‘Er zijn’ is het motto van de landelijke stichting Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ). Binnen IJsselThuis betekent dit ‘er zijn’: er mogen, durven en kunnen zijn ter ondersteuning van de bewoner en haar/zijn naasten, op een manier die aansluit bij de wensen en behoeften van de bewoner of cliënt.

Onze kennis houden we bij door jaarlijks geschoold, nageschoold of bijgeschoold te worden.

Kunde

Binnen IJsselThuis zijn we kundig en vaardig in het verzorgen van mensen in de palliatieve, terminale levensfase. We beschikken inmiddels over een jarenlange ervaring en zijn bekwaam in het adequaat uitvragen van wensen van onze bewoners of cliënten.

Intervisie is onderdeel van onze dagelijkse praktijk.

Onze kernwaarden in eigen woorden van een aantal van onze vrijwilligers

Liefde betekent voor mij: het openstaan voor de ander en vanuit het hart leven. Het begint met houden van jezelf en met mildheid en zachtheid handelen. In het hospice wil ik mijn liefde geven in kleine dingen en vooral door er te zijn op die momenten waarop het ertoe doet. Niet alleen voor onze bewoners en cliënten, maar ook voor de andere vrijwilligers en de coördinatoren.

Kennis betekent voor mij: verstand van zaken hebben. Ik denk hierbij aan dingen als koffie zetten en wassen draaien: gewoon de praktische zaken. Maar ook: weten wat het begrip empathie inhoudt, zodat je dit kunt gebruiken als dat aan de orde is. Kennis deel je: met je collega-vrijwilligers, maar ook met coördinatoren.

Kunde is: het inzetten van kennis en vaardigheden. Dat is iets wat je hele leven doorgaat!

Liefde – Je doet dit werk vanuit je hart, belangeloos, zonder er zelf beter van te worden. En dat doe je in de hoop de ander (wat) warmte te kunnen geven. Dit kan op 1001 manieren, momenten en gebieden. Cruciaal is dat je open ogen en oren en een open hart hebt. Voor mij is liefde hét uitgangspunt. Liefde = betrokkenheid.

Kennis en Kunde – Door kennis groeit je kunde. Echter: naar mijn idee is het werk in een hospice een legpuzzel van minstens 1001 stukjes, dus voor je alle kennis verzameld hebt… De introductiecursus voor vrijwilligers is een mooi startschot. De kennis moet dan nog groeien. Dat gebeurt al doende: werkend met collega’s kun je veel leren. Maar het is wel je eigen puzzel. Je zult altijd je eigen accenten leggen, vanuit je eigen zijn. Kunde kan ook nog met vaardigheden te maken hebben. Die krijg je al doende onder de knie.

Liefde – Niet ik, maar de ander staat centraal. Dat staat veelal haaks op wat je in de maatschappij tegenkomt. Als liefde de grondtoon van je bestaan is, dan kan en mag het kleinste gebaar groot zijn.

Kennis – Ik zie kennis als noodzakelijke tool om dit werk te kunnen doen; het is een basale randvoorwaarde.

Kunde – Vaardigheden, ervoor toegerust zijn: de mogelijkheden bezitten om kennis om te zetten in een liefdevol gebaar, een handreiking, een woord, in LIEFDE!

Liefde voor de medemens geeft mij de drive om dit werk te kunnen doen. De zorg die je mag geven in de kwetsbare periode in het leven van bewoners, is een vorm van praktische liefde.

Kennis  betekent voor mij: de handvatten hebben om doelgericht en praktisch te kunnen werken. Weten wat belangrijk is om te doen óf om juist niet te doen. Weten hoe te reageren, afgestemd op de situatie.

Kunde is: de vaardigheden hebben om te kunnen helpen waar en wanneer nodig. Training gevolgd hebben om te weten wat te doen.

Kennis is: weten dat, opgedaan door opleidingen en coaching – onze professionaliteit.

Kunde is: weten hoe. Dit is de opgedane kennis in de praktijk. Het handelen dat we daadwerkelijk doen en wat je kunt ervaren en zien. Dat is wat ons als hospice uniek maakt.

Ik heb gekozen, bewust gekozen voor werkzaamheden in een hospice omdat ik liefde voor de mens voel en omdat ik ook mijn kennis en kunde wil overdragen en/of doorgeven.

Kennis en kunde zijn ruime begrippen en hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat ik eigenlijk nog zo weinig weet…

Ik heb liefde over, dus… wat is er dan mooier dan dit over te brengen op onze terminaal zieke medemens?!

Liefde is: een glimlach als woorden niet nodig zijn.

Liefde is voor mij: aandacht hebben voor de bewoner of de cliënt en zijn of haar naasten. Een arm om de schouder als dat nodig is.

Liefde is: je openstellen voor de ander, zorgen en helpen waar dat kan of gewenst is.

Kennis is: weet hebben van, de theorie.

Kunde is: kunnen helpen, het hoe, de praktijk.

Een levensmotto voor mezelf: het hebben van kennis en kunde is nodig voor het werk in het hospice.

Liefde is een kernwoord, voor mij betekent het: toewijding.

Liefde betekent voor mij dat de bewoner de eigen regie houdt en dat ik als vrijwilliger daar liefdevol mee omga door zijn/haar wensen te respecteren en die zoveel mogelijk te vervullen.